Dag 2 begon behoorlijk pijnlijk. Waren we net de metro aan het uit wandelen, bleef ik wel haperen aan een van de laatste traptredes met een niet al te zachte landing op de knie als gevolg. Parijs op halve krachten dan maar, een schril contrast met de dag voordien. Ondanks mijn mankende zelve werd het alsnog een topdagje.
9h09 – Marché aux Puces de Vanves
Een kleinere rommelmarkt vlakbij Porte de Vanves, maar eentje waar je tenminste nog wat kan afdingen. De rommelmarkt in Saint-Ouen hadden we op een vorige trip bezocht en die was héél mooi qua spullen, maar peperduur en vol zwermen toeristen. In Vanves moet je iets meer snuisteren en zoeken, maar je hebt tenminste wat meer ademruimte. Let wel, voor jaren ’60 of ’70 spullen moet je hier niet zijn, voor jaren ’50 of ouder wel.
http://pucesdevanves.typepad.com
11h30 – Fondation Cartier
We konden Parijs niet verlaten zonder iets bezocht te hebben, dus op naar Fondation Cartier voor de – aan de rij wachtenden te zien – hevig geanticipeerde tentoonstelling van Ron Mueck. Een uur hebben we staan wachten. Of het de moeite was? Dat vertel ik jullie in de volgende post nog…
Het oorspronkelijke plan was om nog een wandeling langs Canal Saint-Martin te maken, maar door het lange wachten aan Fondation Cartier én de nog steeds pijnlijke knie besloten we maar meteen richting 18de arrondissement af te zakken, want daar zou de bus ons opwachten.
14h31 – Paperdolls
De prijs voor de mooiste winkelinrichting in Parijs gaat ongetwijfeld naar Paperdolls. Conceptueel ingedeeld als een winkelappartement die onafhankelijke ontwerpers huist, heb je een gedeelte badkamer, keuken, dressing, enzovoort. Prachtige meubels, pastelkleurtjes, bordjes en stoelen aan plafond, je voelt je als een ware Alice die Wonderland binnenwandelt. Om nog maar te zwijgen over de wondermooie kledij (let wel: prijzig!) en juwelen, allemaal in een goed uitgekiende, romantische sfeer. Jammer dat we geen tijd meer hadden om uitgebreid rond te kijken.
14h47 – MILK (Mum in her little Kitchen)
Eten, dat moest ook nog gebeuren. Dit adresje had ik genoteerd als laatste stop. Rustig binnen eten was helaas geen optie: tot zessen was alles volgeboekt voor de brunch. Nota aan mezelf: volgende keer reserveren om wat langer van het retrointerieur te kunnen genieten. De no nonsense gerechtjes kon je gelukkig ook opgewarmd meenemen. Kleine portie, maar ook een kleine prijs, en als de gehakt/courgettecrumble smaakt, dan klagen we niet.
Comments (0)