En dan was het zover: de laatste en 5de markt die ik mocht verkennen via de online cursus MATS B: party paper (meer uitleg over MATS vind je in deze blogpost). Een sectie waar ik zelf wel al eens in winkels bij blijf hangen: cadeaupapier, gift tags, slingers, servetten, enfin, àlles dat een feestje of een pakje kan opleuken. Essentie? Het moet leuk en feestelijk zijn (duh).

Voor onze ‘mini’-oefening, waarin je jezelf wat speeltijd met het onderwerp gunt, moesten we Oekraïense of Beierse motieven schetsen. Versieringen uit deze hoek van de wereld neigen duidelijk richting fauna (vooral pauwen en hanen) en flora op een gestileerde manier. Symmetrie valt ook hard op.
Ik had vlak voor de opdracht 3 kleurpotloden gekocht om eens een nieuw merk te testen en besloot om me bij het schetsen aan deze 3 kleuren te houden (ik lees even af): zalmroze, malachietgroen en staalgrijs, 3 kleuren die verbazend goed samengingen. Ideaal, aangezien ik niet de typische kleurschema’s van de Oost-Europese motieven wou kopiëren.

Voor de ‘echte’ schoolopdracht moest je een papieren bord en een servet ontwerpen voor een feestje. Wie heel wild wou gaan mocht ook nog een papieren beker bij maken, maar alles moest dus feestelijk geïnspireerd zijn door de tekeningen die je eerder gemaakt had.
Toegegeven, het onderwerp lag niet meteen binnen mijn comfortzone. Plus, ik was ook wel bang dat ik gewoonweg traditionele motieven zou kopiëren zonder iets ‘eigens’ eraan toe te voegen. Toen ik wat vast zat, besloot ik een review te bekijken (de bespreking van vorige resultaten van studenten zit ook inbegrepen in de online cursus). Daarin kwam ter sprake dat menselijke figuren in een ontwerp steken (ik speelde met dit idee) gevaarlijk kon zijn in de party paper markt: je houdt je ontwerp namelijk best zo ‘neutraal’ mogelijk. Met menselijke figuren neig je vaak naar bijvoorbeeld een specifiek ras / cultuur. Eigenlijk moest je het uitgangspunt van Oost-Europese folkkunst proberen om te vormen naar een grotere algemene deler.

De mensjes werden uit mijn idee geschrapt en daarna ging het vlot: ik koos resoluut voor Illustrator en maakte eerst de servet door gestileerde bloemen en motieven symmetrisch te combineren. Het bord kreeg een strakke pauw (met wat terugkerende bloemen) en ik gooide er nog een geometrisch bloemenpatroon bij voor een beker. De hele tijd hield ik me aan mijn oorspronkelijk selectief kleurenpalet.
Ik was aangenaam verrast wat ik op korte tijd kon ontwerpen. Enige minpuntje in mijn ogen: je kan niet echt zien dat het van mij is. Het heeft geen persoonlijke Lemon Lizziestempel… In de cursus kwam het vaak ter sprake dat een handmaaktouch je vaak een beentje voor geeft op anderen omdat dààrin je eigenheid zit. Hier heb ik het echt eerder commercieel aangepakt. Maar eerlijk: ik ben trots op het resultaat. Ik zie het als een stap vooruit in inzicht krijgen in wat ik zelf uit een winkelrek zou pikken. En laat dàt tenslotte misschien nog de grootste les zijn: uiteindelijk ontwerp je best iets dat je gewoon zelf zou willen hebben, nietwaar?