Juliette (Williamsburg)
Een Franse brasseriestijl eettent (alles wat Frans is, is hot in New York, trust me) die ons wist te lokken met de melding dat er een dj op het gezellige dakterras zou spelen. Grappig genoeg aten we aan oude Jupilertafeltjes en toepasselijk genoeg bleek de fettucini nogal french cuisine qua omvang te zijn (lekker, maar weinig dus). We waagden ons dus nog aan een dessert, wat het beste deel van de maaltijd bleek te zijn (perfecte panna cotta)! Ook de enige zaak waar we expliciet een omrekeningetje kregen van hoeveel fooi je moet betalen voor je maaltijd: handig!
http://www.juliettewilliamsburg.com
Tacombi (Nolita)
Honger hadden we en toevallig passeerden we deze immense garage die omgebouwd was tot een Mexicaanse eetkeet. Twee taco’s bleken iets te weinig om echt goed te eten (ja, we waren op onze centen aan het letten), maar zelf suggereerden ze dan ook om minstens 3 taco’s te bestellen. De volgende keer proberen we misschien iets uitgebreider de tijd te nemen om nog wat meer van deze fijnproevertjes binnen te spelen. Puik!
http://www.tacombi.com
Cemita’s (eetkraampje op Williamsburg Flea)
Weeral honger, honger, honger nadat we de Williamsburg Flea al enkele uren rondgestruind hadden. Gelukkig stonden er ook eetkraampjes. Voor lunch slash street food vond ik de meeste kraampjes aan de dure kant, dus zoals ik op festivals doe, besliste ik pas na een grondige inspectie (wat heeft die in zijn handen en van welk kraampje komt het?) wat te eten. We kozen voor Cemita’s, waar ze, jawel, cemita’s ofte Mexicaanse sandwiches (lees: eerder hamburgers) verkochten. Bovendien konden we die bij een prachtig uitzicht op Manhattan vanuit het East River State Park oppeuzelen. Smaakte lekker en supervers, wel opletten van het bovenste sausje: pikant!
http://cemitasnyc.com
Comments (0)