Bastien Vivès, bekend van het prachtige ‘De smaak van chloor’, toont met ‘In mijn ogen’ eens te meer waarom hij als dé belofte van de Franse strip mag worden gezien.

‘In mijn ogen’ is een gevoelig relaas over een toevallige ontmoeting tussen een meisje en een ik-verteller, met alle liefdesperikelen vandien. Alhoewel, over een echte ik-verteller kan je hier niet spreken want wat deze strip bijzonder maakt is dat – hoewel je werkelijk álles letterlijk vanuit de ogen van het ik-personage ziet – die geen enkel moment aan het woord komt. Geen innerlijke monoloog, geen gedachten, niks verraadt in woorden wat er door die ‘ik’ heen gaat. Je krijgt niet eens bevestiging of de ik-persoon een man dan wel een vrouw is.

De kaftprent vond ik aanvankelijk maar niks, maar hij lijkt niet zo representatief voor wat je binnenin mag aanschouwen: een tegelijk vage en haarscherpe wereld opgetrokken uit een combinatie van ruwe, wisselende potloodvegen. Met vluchtige, schijnbaar nonchalant geplaatste inktlijnen legt Vivès vooral het meisje iets fijner vast. Hij gebruikt doorheen deze strip voornamelijk warme kleuren en kan met enkele potloodvegen leven in een tekening blazen. Kleine tics en gebaren zorgen voor een overtuigend realistische schets, alsof Vivès een bepaald meisje in het hoofd had dat hij minutieus bestudeerd heeft.

‘In mijn ogen’ giet emoties in een bedrieglijk eenvoudige strip. Deze strip is een ware streling voor het oog. Een aanrader!