Ceres

Een klein weetje over mij: als het op kleuren aankomt, zit ik absoluut nooit (ja, nee, nooit) in mijn comfortzone. Als kleine uk heb ik altijd van tekenen gehouden, maar dat inkleuren, o jee… binnen de lijntjes blijven, de juiste kleuren kiezen, dat was niet mijn ding. Ook vandaag worstel ik nog met inkleuren. Altijd breekt het angstzweet eventjes bij me uit, want ik zou wel eens de ‘verkeerde’ kleuren kunnen kiezen en daarmee de hele tekening naar de knoppen helpen. Toen vriendin Annelies me belde of ik enkele tekeningen wou maken voor het geboortekaartje van hun dochtertje en dat Krysztoff Dorion voor de inkleuring en afwerking van het kaartje zou zorgen, was ik dus eerlijk gezegd een klein beetje opgelucht. Annelies en Jeroen kozen voor hun dochtertje de naam Ceres, ook de naam van de Romeinse godin van de oogst, lente en creativiteit, steevast met graan afgebeeld. Mijn opdracht was om een kleine kleuterversie van deze godin te maken, iets wat wél nog in mijn comfortzone ligt. De kleine Ceres in innige omhelzing met een bundel graan stond behoorlijk snel op papier. De schaduwtekening met een schommelende Ceres volgde om een iets andere stijl als optie te geven. Jeroen en Annelies besloten ze allebei te gebruiken. Eentje voor de envelop en eentje voor het kaartje zelf.
Op het eindresultaat was het ook voor mij in spanning wachten tot het geboortekaartje in de brievenbus landde. Een leuke verrassing, want mijn tekening had een ware make-over gekregen: één waarbij de lijnen waar ik vaak zo fel aan vasthoud net uitgespaard bleven en alle aandacht naar het feestelijke geel van het graan gaat. Krysztoff voegde ook een handgekleurd gevoel toe met het kleedje en de schaduw aan de voetjes. Keuzes die ik niet zou verzonnen hebben, maar die zo een frisse eigenheid aan het kaartje geven.

Les die ik geleerd heb: iedereen kleurt op zijn eigen manier in. Iemand anders dan Krysztoff was waarschijnlijk met nòg andere kleuren en keuzes op de proppen gekomen. Bang zijn om iets verkeerd te doen met kleuren is dus nergens voor nodig: je kan er alleen maar je eigen persoonlijke toets aan geven. En toch vond ik het fijn dat iemand anders mijn tekening herinterpreteerde: dat bracht nog wat extra spanning mee met het wachten op Ceres’ geboorte. Proficiat, Annelies en Jeroen!