Ga ik naar Antwerpen om nog een extra verjaardagscadeau te zoeken voor my lovely guy en vind ik niks niks en niks (plan A, B én C moesten tot mijn grote spijt geschrapt worden). En keer ik natuurlijk terug met iets voor mezelf, allez, voor ons tweetjes dan: een lekker ouderwets analoog fotoboek van Urban Outfitters waarin je ook leuke herinneringen of commentaren kan krabbelen: zalig kleur en een grappige titel. Dit zal mooi staan in mijn boekenkast! En wees gerust: ondertussen heb ik al een plan D klaar.
Category: photography
We zijn op de valreep nog naar de Ed Templeton-tentoonstelling ‘The Cemetery of Reason’ in het S.M.A.K. gaan kijken gisteren. De zon buiten ondersteunde nog wat extra de fotografische roadtrip die ons de expositie binnenleidde. De beeldhouwwerken en tekeningen van deze skateboarder waren niet helemaal mijn ding, zijn foto’s des te meer. Ze leken zich voort te planten op de muren van het S.M.A.K., zoveel waren het er. Templetons lens is scherpzinnig, nieuwsgierig en vooral doodeerlijk… op een soms nogal expliciete manier. Het commentaar dat hij vaak bij zijn foto’s krabbelt maakt die nog des te persoonlijker. Oer-Amerikaanse diners en strenge Russische gebouwen, gebroken neuzen en naakte vriendinnen, tienerrokers en religieuze beelden, Ed Templeton legt alles vast en laat je door zijn ogen meekijken in zijn eigen wereld.
Bron: Retro To Go
http://www.fashionmuseum.co.uk/exhibitions/current_displays/photographing_fashion.aspx
Voor jullie getoupeerde kapsels en veel te strakke broeken voor de geest halen: dit wordt géén post over één of andere song van Van Halen, wees gerust.
Ik wil het hebben over een fototentoonstelling die momenteel in de Laurence Miller Gallery in New York loopt met deze titel. Onderwerp zijn 50 vintage foto’s uit Philippe Halsmans ‘Jumpology’. Halsman kwam in de jaren ’50 op het briljante idee om de sterren en politici die hij voor LIFE, LOOK en de Evening Post moest fotograferen te vragen om aan het einde van de fotosessie nog eens te springen voor zijn camera. Resultaat: geen formele poses of imagovorming, maar spontaneïteit en een stukje van de ware aard van deze beroemdheden. Opvallend: iedereen geeft de sprong een totaal andere invulling. Audrey Hepburn die haar sandalen uitspeelt om goed te kunnen springen, een piepjonge Brigitte Bardot die plots een stuk toegankelijker lijkt, … zelfs Richard Nixon vertoont ineens een glimlachje tijdens de sprong. Foto’s om supervrolijk van te worden!
Bron: Inside-Out
http://www.laurencemillergallery.com
