Ondanks een zorgvuldige ontleding van het weerbericht is het me nog steeds een raadsel wat ik de komende dagen mag verwachten. Gevolg: toen ik gisteren mijn rugzak Pukkelpopproof wou maken, zat ik behoorlijk met de handen in het voorlopig nog welriekende haar. Regenlaarsjes? Zonnecrème? Eergisteren een zondvloed met kille temperaturen, voor zaterdag 27° voorspeld, maar ook wel een grote kans op onweer…
Zelfs bij tropische temperaturen slaag ik er toch in om een loodzware rugzak mee te sleuren volgestouwd met je-weet-nooit-dat-ze-van-pas-komen-spulletjes zoals blaarpleisters (op Pukkelpop moet je redelijk wat afstand afleggen hoor!), brildoekjes (voor zowel zonnebril als gewone bril), immodium (voor je weet wel), motilium (voor je weet ook wel), dafalgan (voor alle kwaaltjes), snoetpoetsdoekjes (voor als er weer maar eens files aan de kraantjes staan), after-sun (voor après-tropische tijden), oordopjes (want die maximumgeluidsgrens overschrijden ze zeker, en hey, ik sta graag vooraan en zou dat graag tegen mijn 40ste nog doen). Je leest het: mijn tent is in feite een mini-apotheek. Je kan wel raden hoe rugvriendelijk ik deze keer ingepakt heb. Old habits don’t die… Misschien laat ik toch dat nagelknippertje deze keer achterwege… Zolang mijn favoriete jarige festival voor de goede muziek zorgt, overleef ik het wel.
Bovenste foto: Washington Post
