Category: Lemon Lizzie designs

Jonas en Laurence kwamen naar me toe met een duidelijk plan voor het geboortekaartje van hun zoontje Emiel. Ze wilden graag een ander gezinslid in de spotlight zetten op het kaartje: meet Juul, hun hangoorkonijn.

Juul mocht zo realistisch mogelijk op het kaartje komen. Ook hadden Jonas en Laurence graag nog een baby-elementje erbij, maar bij onze bespreking kon niemand op iets specifieks komen. Ik nam enkele foto’s van vrolijk rondhuppelende Juul en ging thuis aan het schetsen.

Daar kwam ik onder andere op de konijnenrammelaar. Die mocht op het kaartje samen met konijn Juul, liefst in vol ornaat afgebeeld.

Ik weet niet of de tekenaars onder jullie dat ook hebben, maar doordat ik rechts ben, is het voor mij gemakkelijker om – als ik mensen en dieren in profiel moet tekenen – die naar links gedraaid te tekenen. En dat was nu net de kant die Juul weigerde te poseren toen ik op bezoek was, de divo.

Gelukkig kon Jonas bovenstaande foto nog thuis nemen. Hierop baseerde ik dan ook mijn uiteindelijke illustratie.
Aanvankelijk dacht ik om met verf aan de slag te gaan, maar na een aantal uren worstelen stak ik verfborstels en -tubes terug weg. De details van de potloodtekening gingen te veel verloren en uiteindelijk besloot ik om de tekening gewoon digitaal in te kleuren. Na eindeloos veel kleurlaagjes in Photoshop kreeg ik konijn Juul in al zijn glorie op het kaartje, klaar om Emiel te verwelkomen. Welkom op de wereld, Emiel!

En of ik het zag zitten om flyer en affiche voor het Jeugdboekenfeest te ontwerpen! Ondergetekende boekenfanaat wreef in haar handjes, woop woop! Mijn eerste schetsen hadden boeken hier, boeken daar, boeken overal, jà toch?

Feedback één was duidelijk: leuke figuren, maar minder boeken graag. Het jeugdboekenfeest gaat om meer dan lezen alleen en om kinderen die geen boekenwurmen zijn niet af te schrikken, moesten de tekeningen aangepast worden. Mocht erbij: een crèmekar, een fotoshoot, iets rond muziek maken, misschien een prieeltje, een medaille die naar de KJV-prijsuitreiking verwijst. Bon, terug naar de tekentafel!

Mijn hernieuwde ontwerp viel goed in de smaak, alleen… de ballonnen moesten uit de affiche aangezien ze erg milieuonvriendelijk zijn.
Euhm, zover had ik gewoon zelf nog nooit gedacht. Eerlijk? Mijn eerste reactie was om online op te zoeken of er echt geen milieuvriendelijke ballonnen bestonden. Ik wist niet goed hoe ik de ballonnen moest vervangen en ik wou vooral de compositie niet drastisch veranderen. Maar, klant is koning en ik ging opnieuw aan het schetsen met deze twee aangepaste figuren als gevolg:

Het zijn uiteindelijk mijn 2 favoriete figuren uit het ontwerp geworden. Door om die ballonnen heen te moeten denken, zijn de figuren uiteindelijk sterker geworden.
Bon: over naar kleurkeuzestress. Ik wou het palet bewust beperkt houden om geen kleurboek te krijgen. 4 kleuren maximum had ik mij voorgenomen, maar ja, wélke?

Een post op facebook bevestigde mijn vermoeden: de middelste werkte het best.

Laatste wat me nog restte was om vlagjes toe te voegen op de achtergrond. De vlagjes waren een feestelijke must volgens de opdrachtgevers, die de vlagjes op één van mijn eerdere afficheontwerpen (voor de Gullegemse Noenefeesten) hadden gezien en eigenlijk sowieso dit ontwerp als voorbeeld zagen voor wat ze wilden met het ontwerp van het Jeugdboekenfeest.

Ik wou absoluut geen kopie van die voorgaande affiche, dus vlagjes kwamen erbij, maar iets anders aangepakt. Et voilà: voor- en achterkant van de flyer voor het Jeugdboekenfeest.

Wat denken jullie: vinden jullie een dergelijke blik achter de schermen interessant? Meer van dat? Als jullie extra vragen hebben, laat maar horen!

Nog een geboortekaartje om het (werk)jaar 2018 mee af te sluiten: deze keer voor Norah!
Toen ik de eerste keer met Pascal en Saartje samen zat voor dit kaartje kwamen we niet veel verder dan een ‘eenvoudig schattig diertje’. Ze wilden ook iets dat verwees naar de betekenis van Norahs naam: ‘licht’. Na enkele schetsjes viel hun keuze op deze poes en het zonnetje dat ik voorstelde werd ook goedgekeurd. Oorspronkelijk had ik de zon getekend als een ballon die de poes vasthield. Even later kwam nog de vraag of er een vlieger in het kaartje kon: het kapstoksymbooltje van grote broer Arthur in de kleuterklas is namelijk een vlieger. Zo werd het dus een zon op een vlieger en tekende ik de kat net een tikkeltje dynamischer.

Voor de kleuren kreeg ik ter inspiratie 3 staaltjes stof waarmee Saartje de doopsuikerzakjes zou maken. Die op de foto vond ik het leukste van kleurenpalet (appelblauwzeegroen, é…). Ik ging nét iets meer pastellerig, maar met een vrolijke gele toets.

Welkom, Norah!

En dan was het zover: de laatste en 5de markt die ik mocht verkennen via de online cursus MATS B: party paper (meer uitleg over MATS vind je in deze blogpost). Een sectie waar ik zelf wel al eens in winkels bij blijf hangen: cadeaupapier, gift tags, slingers, servetten, enfin, àlles dat een feestje of een pakje kan opleuken. Essentie? Het moet leuk en feestelijk zijn (duh).

Voor onze ‘mini’-oefening, waarin je jezelf wat speeltijd met het onderwerp gunt, moesten we Oekraïense of Beierse motieven schetsen. Versieringen uit deze hoek van de wereld neigen duidelijk richting fauna (vooral pauwen en hanen) en flora op een gestileerde manier. Symmetrie valt ook hard op.
Ik had vlak voor de opdracht 3 kleurpotloden gekocht om eens een nieuw merk te testen en besloot om me bij het schetsen aan deze 3 kleuren te houden (ik lees even af): zalmroze, malachietgroen en staalgrijs, 3 kleuren die verbazend goed samengingen. Ideaal, aangezien ik niet de typische kleurschema’s van de Oost-Europese motieven wou kopiëren.

Voor de ‘echte’ schoolopdracht moest je een papieren bord en een servet ontwerpen voor een feestje. Wie heel wild wou gaan mocht ook nog een papieren beker bij maken, maar alles moest dus feestelijk geïnspireerd zijn door de tekeningen die je eerder gemaakt had.
Toegegeven, het onderwerp lag niet meteen binnen mijn comfortzone. Plus, ik was ook wel bang dat ik gewoonweg traditionele motieven zou kopiëren zonder iets ‘eigens’ eraan toe te voegen. Toen ik wat vast zat, besloot ik een review te bekijken (de bespreking van vorige resultaten van studenten zit ook inbegrepen in de online cursus). Daarin kwam ter sprake dat menselijke figuren in een ontwerp steken (ik speelde met dit idee) gevaarlijk kon zijn in de party paper markt: je houdt je ontwerp namelijk best zo ‘neutraal’ mogelijk. Met menselijke figuren neig je vaak naar bijvoorbeeld een specifiek ras / cultuur. Eigenlijk moest je het uitgangspunt van Oost-Europese folkkunst proberen om te vormen naar een grotere algemene deler.

De mensjes werden uit mijn idee geschrapt en daarna ging het vlot: ik koos resoluut voor Illustrator en maakte eerst de servet door gestileerde bloemen en motieven symmetrisch te combineren. Het bord kreeg een strakke pauw (met wat terugkerende bloemen) en ik gooide er nog een geometrisch bloemenpatroon bij voor een beker. De hele tijd hield ik me aan mijn oorspronkelijk selectief kleurenpalet.
Ik was aangenaam verrast wat ik op korte tijd kon ontwerpen. Enige minpuntje in mijn ogen: je kan niet echt zien dat het van mij is. Het heeft geen persoonlijke Lemon Lizziestempel… In de cursus kwam het vaak ter sprake dat een handmaaktouch je vaak een beentje voor geeft op anderen omdat dààrin je eigenheid zit. Hier heb ik het echt eerder commercieel aangepakt. Maar eerlijk: ik ben trots op het resultaat. Ik zie het als een stap vooruit in inzicht krijgen in wat ik zelf uit een winkelrek zou pikken. En laat dàt tenslotte misschien nog de grootste les zijn: uiteindelijk ontwerp je best iets dat je gewoon zelf zou willen hebben, nietwaar?