Interieur, dat is iets dat je heel geleidelijk aan opbouwt in mijn woordenboek. Tenzij je hopen geld hebt natuurlijk.
Hoewel we al vele leuke items bij elkaar geshopt, gerommelmarkt en zelf gemaakt hebben, staan er genoeg meubelstukken in huis die ooit absoluut nog moeten ingeruild worden voor mooiere exemplaren. Toen we jaren geleden twee tweezitsbanken aangeboden kregen van een vriendin van me, gratis en voor niks, zeiden we niet nee. Derdehands zijn ze ondertussen, want die waren nog van haar tante geweest. Bordeaux zijn ze ook, waardoor ze wat vloeken met de rest van de woonkamer, en koud, want van leer zijn ze ook. En ik vind leren zetels maar niks. Ze zakken al wat door, de naden zien er versleten uit, maar zoals ik al vermeldde, ze waren gratis!
Dat ik al verlang tot de dag dat ik ze een vierdehands leven kan gunnen, steek ik niet onder stoelen en banken. Gisteren dacht ik even dat ik een fantastisch alternatief had gevonden bij dit bankstel van de Spaanse poefmakers van Woouf… tot ik het prijskaartje zag uiteraard. Een spaarrekening plunderen voor een sofa gevuld met piepschuim, nee dank u. En in onze veranda komt die ook niet. Dan maar nog een extra kussentje in onze derdehandse zetel leggen… en blijven sparen.
http://woouf.com/en
Bron: NEnz
