Wanneer we nu eens naar Brussel gaan, vroeg de wederhelft. Om het MIMA te bezoeken, ofte voluit Millenium Iconoclast Museum of Art. Klinkt nogal grootsprakerig, dacht ik eerst, PR-gewijs verkopen ze zichzelf bovendien als de vaandeldragers van cultuur 2.0., maar dit museum aan de poorten van Sint-Jans-Molenbeek zegeviert net in laagdrempeligheid.
werk van Swoon op de museummuren
In een industrieel pand is er plaats voor kunst van na 2000, van kunstenaars die de klappen van de zweep leerden via (vaak illegale) street art, maar wiens werken nu dus de muren van dit piepjonge museum tooien. Wat MIMA zo speciaal maakt is dat ze met hun eerste tentoonstelling ‘City Lights’ vijf Amerikaanse kunstenaars carte blanche gaven om elk een ruimte in het museum aan te pakken. Très street als je bedenkt dat de volgende werken waarschijnlijk gewoon over de vorige creaties zullen komen en de tijdelijkheid van de straat zo binnensmuurs verhuist. Ga vooral zelf eens zien. En houd vooral ook halt bij de making of filmpjes.
Swoon
MOMO
Steve Powers
Terwijl we toch in Brussel waren, konden we even goed even door de stad zwerven. Enkele adresjes bezoeken die ik me nog herinnerde van toen ik er jaren terug werkte en wat nieuwe hoekjes verkennen…
Hier haalde ik altijd kaartjes voor alle mogelijke gelegenheden, of gewoon voor mezelf. Nooit ergens elders zijn gelijke gevonden! Hier stap je met veel ‘plaizier’ binnen, en stap je altijd wel met iets buiten. U weze gewaarschuwd.
Mijn favoriete bestemming als ik een lange winkelpauze nam vroeger. Sterling book shop is een onafhankelijke boekhandel volgestouwd met Engelstalige literatuur. Voor leuke boekengadgets ben je er ook aan het goede adres, of gewoon om naar de sappige (Engelse) accentjes van de verkopers te luisteren terwijl je door al dat leesmoois bladert.
Ik had al veel over deze kroeg gehoord, maar was er nog nooit binnen geweest. Aangezien we rond de middag in Brussel arriveerden, sprak het bord aan de gevel tot onze verbeelding. Voor een simpele lunch aan een vriendelijk prijsje zit je hier dus goed. Andere indruk: de typische Brusselse no nonsense sfeer. Maatpak, bobo en hipster zitten hier naast elkaar zonder op te meten of ze wel tot elkaars posse horen. 
Voor leuke cafeetjes moet je zeker aan het Sint-Goriksplein zijn, waar kleurrijke terrasjes elkaar verdringen. Wandel intussen ook eens de Kartuizersstraat in en je hebt meteen enkele leuke (concept) winkels op een rij.
Het Zinneke, Kartuizersstraat, eens iets anders dan Manneke Pis
De voeten waren overmoedig, dus besloten we nog eens tot aan het Vossenplein in de Marollen te wandelen. De straatwerkers waren de restanten van de rommelmarkt al aan het opruimen, maar de vintage (tiens) adresjes loeren hier net om de hoek. Wij stootten op Superstrat, zelfverklaarde vitrine op jonge creatievelingen. Objecten en juwelen die net dat tikkeltje anders dan anders zijn. Fijn!
Op de terugweg naar het station stopten we nog even aan de Montana shop. Kwestie van de cirkel van de daguitstap helemaal rond te maken, street art style.
