Hark van Noa

Hark van Noa is een organisatie met, van, voor en over groentjes. Ze zijn een gloednieuwe
vereniging die een stukje grond mag bewerken van de gemeente Wevelgem. Voor de meesten onder
hen is het ook de eerste ervaring met de moestuin.

Voor zo’n leuk initiatief wou ik wel een illustratie maken voor hun facebookpagina en een logootje ontwerpen (mijn allereerste ooit!). Zelf heb ik absoluut geen groene vingers, maar tekenen voor groene vingers, dat zag ik dan wel weer zitten. Dat mijn zus deel uitmaakt van Hark van Noa hielp uiteraard ook wel, mwoeha.

Toen de vraag kwam, waren er nog enkele namen in beraad (Hark de Triomphe, Ploegwerk, … waren ook in de running). Ik beloofde enkele ontwerpen te maken waaruit ze dan konden kiezen. Mijn allereerste idee kwam met de naam Hark van Noa en haalde het uiteindelijk ook: groentjes en fruit beklimmen een loopplank met tuiniergereedschap naar een ark (die eigenlijk een tuinierbak is). Voor het logo kozen ze voor een simpel logo met een hark.

Deze ontwerpen, een lijntekening van tuiniergereedschap met groenten en fruit en een voorstelling van 2 moestuinenthousiastelingen, haalden het niet. Het alternatieve logo, dat voor meerdere namen kon dienen met de krans van groenten en fruit, won het niet van het logo dat expliciet naar de hark verwees:

Tot mijn verbazing werden de ontwerpen die ik het ‘makkelijkste’ of simpelste vond, de uiteindelijke winnaars. Misschien wel omdat ze heel specifiek naar Hark van Noa verwezen en niet zomaar voor een andere samentuiniergroep konden dienen?

Maar enfin, blij dat ik ze heb kunnen helpen met mijn ontwerpen, want Hark van Noa start van nul, zonder startkapitaal of materiaal, ze kunnen dus alle steun gebruiken. Like dus maar snel die facebookpagina en ga ook massaal naar hun eerste initiatief om hun moestuinproject te financieren: een heuse spaghetti- en wijnavond!

https://www.facebook.com/HarkvanNoa

Vakliteratuur: ‘Art, Inc.’

Vakliteratuur, het klinkt gewichtig, maar het is gewoon een excuus om eens lekker onderuit te zakken met een boek over illustratie op schoot. Hey, naast ontspanning levert het misschien ook wat nieuwe inzichten of zelfs inspiratie op.

‘Art, Inc.’ van Lisa Congdon is zo’n boek dat onder vakliteratuur valt. Het boek beloofde een soort handleiding te zijn waarin je te weten komt hoe je je boterham kan verdienen met kunst.

Ola, kunst met de grote K? Wel, de getuigenissen in het boek zijn van best gevestigde kunstenaars, maar je kan het gerust vertalen naar een stappenplan voor toekomstperspectieven. Beginnen doet Lisa Congdon met een geruststellend, eerder inspirerend luik: neem je tijd, durf het woord kunstenaar gebruiken, zoek je eigen stem, maar vergis je niet: zweverig wordt ze nooit.
Weg met de mythe van de arme kunstenaar, benadrukt ze vooral. Kunst en commerce kunnen hand in hand gaan, daar is helemaal niets vies aan. Ook al blijft de gedachte dat je met kunst je boterham niet kan (of zelfs mag) verdienen nog steeds opduiken in onze maatschappij.

‘Art, Inc.’ is nuchter en no-nonsense. Het boek staat vol tips en is netjes stapgewijs opgebouwd. De vragen zijn enorm uiteenlopend, maar steeds praktisch: Hoe presenteer je jezelf naar de buitenwereld toe? Hoeveel vraag je voor een werk? Wat moet er in een contract staan als je in opdracht werkt? Hoe scan je best je werk? Hoe benader je een galerij?

Minpuntje aan dit boek: het is duidelijk voor de Amerikaanse markt geschreven. Aan het overzicht van referenties en instanties heb je als Europeaan dus niet zoveel, tenzij je de US wil veroveren natuurlijk.
Tussen de hoofdstukken door staan getuigenissen van kunstenaars met telkens een korte omschrijving van hun werk, maar ik miste afbeeldingen hierbij. Als je over een visueel medium schrijft, kan je toch wel verwachten dat je lezers ook dat medium willen zién?

‘Art, Inc.’ is vooral een aanrader voor wie planmatig aan een carrière als kunstenaar wil bouwen. Zelf leek het me net iets meer een boek voor de extraverte kunstenaar die al op een behoorlijk niveau zit, maar ‘Art, Inc.’ is informatief gezien top: rechttoe rechtaan, helder geschreven en overzichtelijk.

 

Was het nu vegetariër, pescotariër of veganist?

Vaak zie ik nog misverstanden omtrent eetgewoontes. Néé, vegetariërs eten geen vis. En diegene die er wel eten zijn pescotariër (al beseffen ze dat zelf meestal niet). En veganisten, wel da’s nog een heel ander verhaal.

Aangezien de eindejaarsperiode velen onder ons aan het koken brengt, dacht ik dat het eens tijd was om er een tekeningetje bij te maken, bij wijze van geheugensteuntje, quoi. Kwestie van gênante situaties met uw niet-omnivore vrienden te vermijden aan de feestdis.

It’s that time of year again

De goede man is terug naar Spanje, dus de laatste rechte lijn naar kerst is ingezet! Nog geen kerstkaartjes voor tante Trees of nonkel Rudy? Je kan nu ook Lemon Lizzie kerstpostkaartjes hier op de website bestellen. 1,20 Euro per kaartbeestje!

Joe

geboortekaartje-bram-en-chloe%cc%88-webToen ik de eerste keer samen zat met Bram en Chloë voor het geboortekaartje van hun dochtertje hadden ze wel een héél goed idee van wat ze wilden, in mijn ervaring behoorlijk zeldzaam.

Ze wilden een stoer meisje met krullen in rugaanzicht in een bosomgeving, aangezien ze in de herfst geboren zou worden, maar de bomen moesten zo abstract mogelijk getekend worden.

Het kaartje mocht in A4-formaat zijn, maar dan half zo breed.
Ze toonden me hun huwelijksaankondiging waar designvogels van Eames op afgebeeld stonden. De vogels waren een insider die ze graag ook op het kaartje wilden.
Voor de inkleuring zou Ruben van blue zorgen.

We waren het meteen over eens dat de stoere meid in volle actie in een herfstplas zou springen.

Best leuk dat ik vertrok met een welomlijnd beeld in mijn hoofd. En ook spannend dat ze ervoor kozen om de naam op de achterzijde van het geboortekaartje te zetten: zo bleef het voor mij ook een fijne verrassing toen ik het eindresultaat in mijn brievenbus kreeg.

Welkom Joe!
ingekleurd-geboortekaartje_bram_chloe%cc%88-web