Fotofoor

Feestdag, en een foor naast onze deur. Dat vraagt om de deur uit te gaan, dachten we zo, en nee, niet richting foor. Richting Budafabriek in Kortrijk, want daar kan je nog tot 9 juni de fototentoonstelling Aller Retour bezoeken: werken van Belgische, beter nog, Kortrijkse fotogiganten Carl De Keyzer, Stephan Vanfleteren en Bieke Depoorter. Dat het de moeite was, en dat elke fotograaf op zijn eigen manier een sterke indruk op ons netvlies heeft achtergelaten, verklappen we graag.

De ontroerende intimiteit van Bieke Depoorters foto’s die me al eerder op deze blog wist te raken.
 
Bieke_DEPOORTER_01

De imposante grootsheid en oog voor detail en compositie in Carl De Keyzers ‘Moments before the flood’.

carldekeyzer

Letterlijk binnenwandelen in het werk van Stephan Vanfleteren: een constructie van uitgaves van ‘Façades & vitrines’ en de schoonheid in vergane glorie bewonderen.

DSCN1131faades-amp-vitrines_1364131166_9

Nakaarten bij een koffietje in Café Retour en beseffen dat we geen favoriet kunnen of willen aanduiden van de fotografen, alle drie waren ze op hun eigen manier even straf.
DSCN1133DSCN1134

En als dessert nog eens naar de gratis duotentoonstelling van Athos Burez en Titus Simoens kuieren in de paardenstallen van het Broelmuseum. Twee jonge fotografen in dialoog: van wie zou welk werk zijn? Doet het er eigenlijk toe als de sfeer versmelt en de foto’s elkaar net versterken?athos
titussomoens

A well spent afternoon, noemen we dat, en enkele uurtjes minder foorlawaai.

Thanks To The Tree

TTTT of Thanks To The Tree is een samenwerking tussen ontwerper met grafische inslag David Boon en meubelmakerij De Lappen. Ze beseffen waarschijnlijk de dubbelzinnigheid van hun slagzin ‘You gave us wood, we tried to make it look good’ niet echt, maar hun idee is allesbehalve schunnig. Met lokale houtsoorten en natuurlijke producten maken ze printkastjes met hetzelfde basisontwerp, maar telkens een andere print. Voor elke verkochte print komt een andere in de plaats. Duurzaam, uniek én mooi dus.

Bron: 70percentpure
http://www.thankstothetree.be

Watch it again, Sam: Le fabuleux destin d’Amélie Poulain

Met het weekendje Parijs in het vooruitzicht, was het hoog tijd om dit hartverwarmende filmpje van Jean-Pierre Jeunet nog eens boven te halen. De vorige keer dat we naar Parijs gingen, had ik een heuse Amélie Poulainwandeling (die vooral door Montmartre leidt) afgedrukt, maar toen de film niet vlak voor vertrek herbekeken. Niet dat ik de wandeling nu nog eens over zal doen, maar de zin om misschien eens een wandeling langs Canal Saint-Martin te doen (waar ze keitjes ketst) is er nu wél.

Even schrikken dat deze film al een goede 12 jaar oud is (wat vliegt de tijd), maar behalve de roklengte van Amélie was er niks gedateerds aan. Integendeel, deze prent blijft elke kijkbeurt heerlijk verfrissend. Genieten van de eenvoudige dingen des levens, je medemens eens verrassen op een originele manier, dàt blijft Amélie ons telkens opnieuw bijbrengen.

Voor wie deze film nog nooit gezien heeft: meteen doen! Vooral als je je even down voelt, zal je humeur gegarandeerd weer richting ‘het leven is mooi’ draaien. Audrey Tautou stal in 2001 massaal mensenharten met haar rol als de verlegen Amélie die beslist om haar leven te veranderen: voortaan bemoeit ze zich met de mensen en zal ze hun leven op een magische manier beïnvloeden. De reizende tuinkabouter, het mysterie van de fotoautomaat, de toogpraat in Café des deux moulins, de vind-ik-leuks en vind-ik-niet-leuks (let wel, in een pré-facebooktijdperk) van de personages, alles blijft boeien van begin tot einde.

‘Le fabuleux destin’ is er zo eentje die je gerust op repeat kan bekijken. Doen! Génial, quoi!

ABC, not that easy?

halveticat via swissmissshapeimage_39Lettertypes, zoveel types, die zoveel uitdrukken. Respect voor de mensen die ze creëren en nog meer respect voor wie hierbij eens heel ver out of the box denkt, zoals het echte fontnerds betaamt. Ik moest glimlachen bij Bethany Lesko’s Helveticat, volledig opgetrokken uit katten en Peter Defty’s Alphatecture, of hoe architectuur vanuit kikvorsperspectief een alfabet kan spellen.

Bronnen: swissmiss en aux pays des merveilles

Paris is always a good idea

Even zaten we met de handen in het haar: waar moeten we de volgende keer naartoe na een droomcitytrip als New York? Wat kan er daar nu nog tegenop? Tokyo, ja, dat staat op het verlanglijstje, maar da’s voor als we eens écht geld over hebben (niet meteen dus…).

Ondertussen al wat afgekickt van de Big Apple, alhoewel ik stiekem nog eens durf te fantaseren dat ik in de metro richting Brooklyn zit in plaats van op de bus naar Kortrijk om het dagelijkse leven wat aangenamer te maken.
En ja hoor, het antwoord waarheen de volgende citytrip moest, bleek even simpel als deze poster van Fieldtrip: Paris! Een weekendje. Zaterdag shoppen. Zondag rommelmarktje en waarschijnlijk nog een museumbezoekje. En flaneren uiteraard.

De voorbereiding is begonnen en de vragen beginnen: hoe het maximum uit één dag shoppen halen zonder blaren? Is Merci in Le Marais eigenlijk wel de moeite waard? Ons favoriete vinyladresje in Parijs blijkt gesloten, welke platenzaak zal ons troost bieden? Welke rommelmarkt is nu de beste? Welke tentoonstellingen mogen we niet missen?

Tips altijd welkom!